Жыл сайын жаңа жылға ұран мен атау таңдайтын Ислам революциясының жетекшісі 1402 жыл үшін «Инфляцияны тоқтату, өндірісті арттыру» деген тақырыпты таңдады. Инфляция – Иранның экономикалық қиындықтарына әсер ететін факторлардың бірі

Өткен бағдарламада Иран экономикасындағы 1310-1330 жылдар аралығындағы инфляция қысқаша зерттелсе, бұл бағдарламада 1330-дан революцияның жеңісіне дейінгі инфляция қарастырылды.

Бесінші кезең: 1331 - 1350 жж

Кезеңнің басында (1331-1338 жж) Корей соғысы және мұнай өнеркәсібін ұлттандыру және Иран эмбаргосы  себеп болған валюталық қиындықтардан туындаған жаһандық инфляцияның әсерінен бағалар қайтадан өсті.  Американың қаржылық көмегінен кейін елге мұнай кірістерінің қайта құйылуы, банкноттардың шығарылуы, жаңадан құрылған банктердің бәсекелестігі және несиелердің кеңеюі, инвестиция мен капитал қайтарымы арасындағы уақыт алшақтығы, экономиканы басқарудың әлсіздігі ашық қақпа саясатын жүзеге асыруға қарамастан, бағаның өсу үрдісі жалғасуда. 1341-1339 жылдарда несиелерді шектеуге, теңгерімсіз бюджет белгілеуге, импортты қысқартуға және т.б. негізделген экономиканы тұрақтандыру саясаты қолданылып, нәтижесінде ел экономикасында дағдарыс пен тоқырау үстемдігі орнады. Экономиканы тұрақтандыру бағдарламасының мақсаты банк несиелерінің өсу қарқынын төмендету және халықтың сатып алу қабілетін шектеу, сөйтіп сұраныстың артуына және бағаның өсуіне жол бермеу болды. 1341-1350 жж. бағаның салыстырмалы тұрақтылығы және экономикалық өркендеу кезеңі. 1342 жылдан бастап инвестициялық ынталандырулар мен банктік несиелер кеңейтіліп, шаруашылық қызметін дамытуға қолайлы жағдайлар жасалды. 1347-1351 жылдар аралығында, яғни төртінші құрылыс жоспарын жүзеге асыру кезеңінде бағаның өсуі күшейе түсті. Негізгі себептерге өндірістің және құрғақшылықтың салдарынан ауылшаруашылық өнімдерімен қамтамасыз етілмеуі, көші-қон жылдамдығының салдарынан тұрғын үйлердің жетіспеушілігі және тұрғын үй өндірісінің жеткіліксіздігі, үкіметтің экспансиялық ақша-несие саясаты және мемлекеттік кірістерді қамтамасыз ету әдісі жатады.

Алтыншы кезең: 1351-1357 жж

Иранда 1340-шы жылдардың аяғынан бастап шектеулі түрде басталған инфляция деңгейінің өсуі 1350-ші жылдардың басында және әсіресе 1352 жылдан бастап елдің мұнай кірістерінің айтарлықтай өсуімен күшейді. Осы күнге дейін валюталық ресурстардың жетіспеушілігі Иранның құрылыс жоспарларын жүзеге асырудағы ең маңызды шектеу болып саналды. Мұнай табыстарының бұрын-соңды болмаған ұлғаюы және үкіметтің қаржылық мүмкіндіктерінің дамуы ел дамуының ең үлкен шектеуін жойды және елдің инфрақұрылымын қайта құруға және өндірістің жоғары өсуіне қол жеткізуге және табыс пен байлықты бөлу үлгісін әділетті етуге қолайлы мүмкіндік жасады. Бірақ сол кездегі үкімет 5-ші құрылыс жоспарының бағыттарын түбегейлі қайта қарамай, мұнай сатудан түсетін мол түсімдерді асығыс және бей-берекет тұтыну үшін жоспардың сандық мақсаттарын жай ғана өзгертті. Мемлекеттік бюджеттің ағымдағы және құрылыс несиелерінің қарқынды өсуі банк жүйесінің несиелерінің ұлғаюымен бір мезгілде шектеулі уақыт кезеңінде тиімді сұранысты айтарлықтай арттырды. Екінші жағынан, елдің өндірістік қуаттары бар сұранысты қанағаттандыра алмады, сонымен бірге техникалық, инфрақұрылымдық және уақыттық шектеулерге байланысты ірі мұнай кірістерін өндірістік капиталға айналдыру мүмкін болмады. Демек, сұраныс пен ұсыныс арасындағы ауыр теңгерімсіздік ауыр инфляциялық қысымның пайда болуына және бағаның жалпы деңгейінің өсуіне себеп болды. Тауарлар мен қызметтерге сұраныстың жылдам өсуі инвестицияны ынталандырды, ал өндірістік факторларға сұраныстың артуы өндіріс шығындарын өсірді, сөйтіп сұраныс қысымынан туындаған инфляцияға шығындар қысымынан туындаған инфляция қосылды.

Инфляциямен күресу және бағалардың үздіксіз өсуін реттеу үшін үкімет қажетті тауарлар мен қызметтерді импорттау, тұтынуға субсидияларды төлеу, елдегі табиғи инфляцияны тежеуге қабілетті бағаларды мәжбүрлеп бақылау және тұрақтандыру сияқты саясаттарға уақыт бөлді. Осы кезеңде импорттың күрт өсуіне қарамастан, қосымша сұраныс өтелмеді және елдің порттарының, көлік желісінің және байланыс құралдарының мүмкіндігінің шектеулі болуына байланысты көбірек импорт арқылы ұсынысты арттыру мүмкін болмады. Сонымен қатар, ел экономикасының тәуелділігі және ел капиталының негізгі бөлігінің, аралық және тұтыну тауарларының шетелден қамтамасыз етілуі әлемдік нарықтардағы бағаның өсуінің импорттық инфляция түрінде Иранға таралуына және инфляцияның қарқындылығын арттыруға себеп болды. инфляциялық қысымдар.  

Өнеркәсіп өнімдерін өндіруде және бөлуде монополиялар мен квазимонополиялардың болуы, қолайсыз бөлу жағдайы, инфрақұрылым объектілерінің шектелуі және осы кезеңде инфляцияның күшеюінің басқа да тиімді факторларының қатарында еңбек ресурстарына, материалдарға, байланыс желілеріне, энергияға және несиелерді теңгерімсіз бөлуге байланысты тапшылық болды. 1354 жылы бағаны бақылау саясатын жүзеге асыру инфляцияның интенсивтілігін белгілі бір дәрежеде төмендеткенімен, бірақ бағаны бақылау қысымының төмендеуімен бағаның өсу тенденциясы қайтадан жалғасты, осылайша ақша-несие және қаржылық экспансия саясатының жеңілдетілуіне қарамастан 1355 ж. және үкіметтің инфляцияға қарсы шаралары, көрсеткіштері баға айтарлықтай өсті. 1356 жылдың басында бағаның күрт өскенін көріп, аталған жылдың ортасынан бастап тоқырау мен күйзелістің алғашқы белгілері байқалып, жыл соңына дейін күшейе түсті. 1357 жылы экономикалық құлдырау кең көлемге ие болды және Ислам революциясының қызуымен өндіріс пен инвестиция күрт төмендеп, экономикалық құлдырау күшейді. Жалпы алғанда, 1339-1348 жылдар аралығындағы, яғни импортты алмастыру стратегиясын қабылдау кезеңіндегі орташа инфляция бір таңбалы көрсеткішті құрайды. 1349-1357 жылдар мұнай бағасының көтерілуіне және мұнай табысының өсуіне сәйкес келді. Бұл жылдар мемлекеттің кәсіпкерлікке кең көлемде кірісуіне және мемлекеттік шығындардың айтарлықтай ұлғаюына және соның салдарынан үкіметтің бюджет тапшылығына сәйкес келеді. Осы кезеңдегі орташа инфляция 12% құрайды. 1356 жылғы инфляция Иранның тарихи кезеңдеріндегі инфляцияның шыңдарының бірі болды.