Сионистік режимнің Иранға қарсы агрессиясының шәһидтері; Орындалған көп жылдық тілегі: Шәһид Сабзипурдың хикаясы

ParsТoday - Шәһид болған Сақышалар корпусы мүшесі Алиреза Сабзипурдың өмірі шәһид сияқты өмір сүруді көрсетеді.

Сол түні Алирезаға кезек келді. Үш жылдық тынымсыз талпыныс мұндай түн үшін аз емес. Мойынындағы «Аят әл Курсиді» алып сүйді. «Бисмилләһ»... және атты. 21 маусымның ыстығы жаздың аптап мезгілінің белгісі еді.

Құрғақ шөл жел тауларды аралап, Әлиреза мен оның жолдастарының беттеріне жетті. ParsToday агенттігінің Hamshahri Online-ға сілтеме жасап хабарлауынша, олар сол түні біраз жұмыс істеген.

Екі адам ұшыру қондырғыларында қалып, қалғандары көлікке отырып жолға шықты. Олар бас штабтан бірнеше метр қалғанда қорқынышты дыбысты естіді. Біреуі: «Зымырандарға тиді» деп айқайлады.

Көлік ұшыру қондырғыларына қарай кері бұрылды. Олар не болғанын көруі керек еді. Олар тіпті жақындамаған кезде,  барлау көлігі де нысанаға алынды. Хоррамабадтық 23 жастағы жас шәһид Алиреза Сабзипур сол түні арманына жетті. Отбасының айтуынша, шәһид болу оның өзін   арманы және оның орындалуы үшін көзіне жас алатын.

Соңғы күннің оқиғасы

«Алиреза, бауырым! Соңғы рет жалт қараған күнің есіңде ме: Әпке! Өзіңізді жақсы көріңіз. Анашым! Мені кешіріңіз! Әке! Ұяламын, қатты ренжідіңіз... Бұл сіздің бізге айтқан соңғы сөзіңіз еді. Неге қайта ораласыз деп ойладық? Мен өз-өзіме айтамын, оның тілегі осы еді. Бұл оның тағдыры еді. Бірақ мен әлі де жылай берем».

Шәһид Әлиреза Сабзипурдың әпкесі Шади Сабзипур сөзін осы күндері оның бүкіл өміріне айналған сыбырлармен бастайды.

Ағасының шәһид болған дастанын баяндау үшін ол хазірет Зейнаб сияқты орнынан тұрып: «Жұма күні оған ұсыныс жасауға барған едік, тойдың ортасында кенет орнынан тұрып: «Тезірек баруымыз керек. Олар бүгін түнде зымыран ату кезегі келді деп хабар жіберді» деді.

мойнына таққан «Аят әл Курсиді» шешіп, Жолда сүйіп отырды. «Неге сонша асығасың?» дедім. Аспанға қарап: «Осындай түн үшін үш жыл еңбек еттім, енді менің кезегім», – деді. Үйдің алдыңғы есігінің алдына келдік. Есікті тез ашқаны сонша, шынысы сынды.

Ол тез дайындалу үшін бөлмесіне кірді. Есіктің алдында тұрып: «Қолың ауырып қалмады ма, әйнек сындырғандай асығып кеттің!» – дедім. Ол маған таңдана қарады. Ол әйнектің сынғанын да байқамады. Мен мұны оның барғысы келгенін білу үшін айттым. Бұл оның өзі таңдаған жол болды».

Ата-анаға құрмет

Алирезаның өзі құрдас жігіттерден ерекшеленетін. Оның мінез-құлқы, әдеті қалу емес, кету үшін болды. Әпкесі: «Ата-анамның бөлмеге кіргенде, оның олардың алдында тұрмағаны есімде жоқ» дейді.