АҚШ – адам өлтіруші және ақылсыз соғысқұмар
1980 жылы «Картер доктринасы» сияқты декларация шығару арқылы АҚШ Таяу Шығыс аймағындағы өзінің «өмірлік мүдделерін» (яғни қазба отындарын) қорғауға дайын екенін әлемге анық көрсетті.
Бұл күндері біз АҚШ-тың аймақтық елдер мен әртүрлі институттарды, негізінен, кезекті әуе шабуылдары арқылы бағындыруға бағытталған жойқын және нәтижесіз шабуылдарының соңғы раундына куә болып отырған жағдайда, біз мұнайдың маңыздылығын, оның өнеркәсіп пен соғыс қозғалтқыштарын елдерді жоюға қалай жылжытатынын ешқашан ұмытпауымыз керек.
Дәл қазір әлем АҚШ-тың тағы бір соғыс пен бомбалау науқанына куә болып отыр, бұл тым болжауға болатын (және, әрине, түкке тұрғысыз) болып көрінетін жарылыстар сериясының соңғысы. Оның мақсаты? Аймақтағы қызметі Америкаға ұнамайтын топтарға олар енді Американың құйрығын баспауы үшін «сабақ» беру! Олардың сенімі мынада: сіз біздің үш сарбазымызды өлтіресіз, ал біз ондаған, жүздеген, тіпті мыңдаған адамды өлтіреміз (және олардың әскери немесе әскери еместігі маңызды емес), біз қолымыздан келгеннен өлтіреміз!
Адамдарды өлтіре алатын қуатты әуе күштеріне ие Американың басшылары оны жауларын бомбалау үшін пайдалануға қатты ықыласын бірнеше рет көрсетті. Халықаралық заңдарға, гуманитарлық декларацияларға немесе соғысқа қарсы белсенділердің наразылықтарына жүгіну арқылы олар өлтіру операцияларын тоқтатуы мүмкін деп бір сәтке де ойламаңдар! Жоқ, Америка бомбалайды, өйткені ол зорлық-зомбылықтың тиімділігіне сенеді.
Әрине, американдықтар бірнеше шақырым жердегі адамдарды қыруды олардың күш-қуатының белгісі деп санайды, бірақ бұл керісінше олардың әлсіздігін көрсетеді. Билікке, пайда мен жойылуға тойымсыз құштарлықпен олар әрқашан өздерінің қару-жарақ зауыттарын дамытуға әрекеттенеді. Таяу Шығыста олар сәтсіздікке ұшырады, ұшырайды және қайтадан сәтсіздікке ұшырайды. "Бомбалар мен бомбалаушы ұшақтарды жасаудан артық американдық технология жоқ! Соғыс жасау арқылы «бейбітшілікке» жетуді талап етуден артық американдық доктрина жоқ!" айтуға болар.
Екінші Дүниежүзілік соғыста және одан кейінгі соғыстарда Америка Құрама Штаттарының негізгі ұстанымын алты сөзбен қорытындылауға болады: жаппай өлтіру мақсатындағы жаппай өндіріс. Әлемдегі бірде-бір ел өзінің орасан зор ресурстары мен әуе күштерін АҚШ-тағыдай жаппай өлтіруге жұмсамаған. Екінші Дүниежүзілік соғыста нацистік Германия мен императорлық Жапонияның қалаларының толық бомбалануын қараңыз, оның соңы Хиросима мен Нагасакидің атом бомбасымен аяқталды. 1950 жылдардың басындағы Корей соғысында Солтүстік Кореяның жойылуын немесе 60-шы және 70-ші жылдардың басында Вьетнам, Лаос және Камбоджаның жаппай бомбалануын ұмытпайық. Немесе 90-жылдардың басында Иракқа қарсы «Шөл қалқаны» операциясында әуе күштерін кеңінен пайдалану, содан кейін 2003 жылы Ауғанстан мен Иракқа әуе шабуылдары.
Осы мақала жазылып жатқан тұста тағы бір ел Америкадан үлгі алуда. Израиль Газаны жүйелі түрде жойып жатыр, олар бұл қаланы жалғасып жатқан зорлық-зомбылықтан аман қалған палестиналықтардың тұруына жарамсыз етуді көздейді. Айиа кететін жәйт, Газа соғысының басында израильдік жетекшілер палестиналықтарға қарсы әуе және жердегі қатыгездік операцияларын ақтау үшін 1945 жылы одақтастардың Германияның Дрезден қаласын қиратуын мысалға алған.
Екінші Дүниежүзілік соғыста американдықтар мен олардың британдық одақтастары «Біріккен бомбалаушы шабуылда» неміс қалаларын толығымен жойып жіберді және барлық немістерді өз үкіметі мен нацистердің қылмыстарына қатысушы деп санады, демек, заңды нысаналар. Яғни, қазіргі Израильдің оңшыл үкіметі туралы да дәл солай. Израиль сонымен қатар барлық палестиналықтарды ХАМАС мүшелері деп санайды, сондықтан израильдік (және американдық) түсінік бойынша заңды соғыс нысандары. АҚШ сияқты Израиль де демократияны кез келген заңсыз әрекетімен қорғаймыз деп мәлімдейді. Сондықтан Вашингтонның Израильге бомбалар мен оқтарды жіберуге соншалықты дайын екендігі таңқаларлық емес, өйткені ол жаппай соғыс, қирату және геноцид арқылы «бейбітшілік» орнатуға тырысады.
11 қыркүйектегі шабуылдар мен АҚШ-тың Таяу Шығыстағы жаппай шабуылдарынан 22 жылдан астам уақыт өтсе де, АҚШ-тың аймақта әлі де кемінде 30 000 әскері бар. Парсы шығанағында кем дегенде бір, кейде екі ұшақ тасығыш бар және бұл Кувейттен Бахрейнге, Катар мен БАӘ-ге дейін аймақтың әртүрлі елдерінде шашыраңқы орналасқан АҚШ әскери базаларынан бөлек. Арада жылдар өтсе де, АҚШ-тың 900-ге жуық теңіз жаяу әскері әлі күнге дейін Сирияның бір бөлігін заңсыз басып алуда (кездейсоқ, бұл елдегі мұнайдың көп бөлігі сол жерде) және Иракта 2500 әскер орналасқан.
Басқа жағынан, америкалық әскери көмек негізінен өлтіретін қару түрінде тек Израильге ғана емес, Мысыр мен Иордания сияқты аймақтағы басқа елдерге де жіберіледі. АҚШ-тың тікелей әскери қолдауы Сауд Арабиясының Йеменге қарсы ұзақ, жойқын және сәтсіз соғысын жеңілдетті. Вашингтон қазір Йемендіктерге қарсы бірнеше рет әуе шабуылдарымен жалғыз жүргізіп жатқан соғыс. Және, әрине, жиырма жылдан астам уақыт бойы бүкіл аймақ АҚШ-тың «террорға қарсы соғыс» деген сылтауымен әскери қысымда болды, ол тез арада террор соғысына (және азаптау) айналды.
2003 жылы АҚШ-тың Иракқа басып кіруінің нәтижесінде бір миллионға жуық ирактық қаза тауып, миллиондаған адам босқын ретінде қоныс аударғанын ұмытпайық. Орта ғасырлардағы католиктік крест жорықтары қатаң діни сипатта болмағаны сияқты, американдық нұсқасы да тек мұсылмандарға қарсы дұшпандықпен ғана емес. Бұл соғыстарды тудыратын нәрсе негізінен ашкөздік, кек алу сезімі және американдықтардың қару-жарақ өнеркәсібін риза етіп, нығайтуды талап етуі.
11 қыркүйектен кейінгі жылдардағыдай және бүгінгі күні де солай, американдықтар өз елінің әрекеттерін тек қорғаныс ретінде көргісі келеді. Бірде Джордж Буш Американы «еркіндіктері» үшін жек көреді деген. Бұл жерде бұл «бостандықтар» елдің конституциясы мен құқықтар туралы заң жобасында бекітілгендер емес екенін айтуымыз керек. Керісінше, бұл Американың бүкіл әлем бойынша әскери базалар салу және барлық жерде бомбалау «еркіндігі» және зорлық-зомбылық әрекеттерімен айналысу және американдық сарбаздар мен көптеген шетелдіктерді Вашингтонның ойындарына ойыншық сарбаздар және шығын материалдары ретінде қарау «еркіндігі». .
