Батыс елдерінің Палестинаны мойындауы шынайы әрекет пе, әлде шоу ма?
ParsToday – «972+» интернет-журналында кейбір Батыс үкіметтерінің Палестина мемлекетін мойындау саясаты талқыланды.
Жақында «972+» интернет-журналында палестиналық журналист Ала Саламенің жазбасы жарияланып, былай деп жазды: « Палестина мемлекетін мойындаудың жаһандық толқыны Израильдің әлемдегі оқшаулануының күшеюін көрсетсе де, бұл саяси көрініс театрына алданып қалмау керек, өйткені Израильдің Батыс жағалауды аннексиялау әрекеттерін жалғастыруымен және Газада бір мезгілде геноцид жасауымен екі мемлекетті шешімді қолдау абсурд және мағынасыз». ParsToday мәліметінше, 77 жылдан кейінгі екі мемлекет жоспары басқа ұлтқа үстемдік етуге ұмтылған агрессивті, милитаристік режимнің негізгі мәселесін шешпейді. Палестиналықтардың тағы 30 жылдық өмірін отаршылдық мәселесін отаршылдық жолмен шешу болып табылатын бөлу жобасмен кетірмеген жөн.
Израиль Палестина мемлекетін ешқашан қабылдамайтынын әлдеқашан ашық айтып келеді. Шешім әділ де, тіпті мүмкін де болмаған кезде, ешбір жоба бейбітшілік жоспары болып саналмайды, тек Израильге өлтіруді жалғастыруға, оның экспансиясын жеделдетуге және апартеид режимін тереңдетуге мүмкіндік беретін әрекетсіздікті ақтау болып табылады.
Бір ғана сұрақ: Палестиналықтар бұл шешімде қайда? Бұл шешімдер туралы не ойлайтынымызды кім бізден сұрады? Біріккен Ұлттар Ұйымы 1947 жылы біздің келісімімізсіз бөлу жоспарын жасағаны сияқты, қазір екі мемлекет құру жоспарын алға тартып отырған еуропалық державалар үшін халқымыздың пікірі маңызды емес.
Франция Израильді Палестина мемлекетін мойындаймын деп қорқытады, бірақ дәл осы Франция Палестина мемлекетін демилитаризациялауды талап етеді, ал өзі Израильді қару-жарақпен қамтамасыз етуді жалғастыруда. Қару-жарақ сатушы геноцид құрбандарына қаруды таста деп айта алмайды!
Бірақ тіпті бір ғажайып орын алып, Израиль ақыры Батыс жағалау мен Газадан шығып кетсе де, бұл жаңа мемлекетте палестиналықтардың қауіпсіздігіне не кепілдік береді? Қашаннан бері мемлекет болу кез келген адамды израильдік агрессия мен экспансионизмнен қорғады? Ливан мен Сирия - халықаралық деңгейде мойындалған шекаралары бар тәуелсіз елдер, бірақ олар өз жерлерінің басып алынғанын және Израильдің қалаларын бомбалағанын көреді. Біріккен Ұлттар Ұйымындағы Палестина туы елді мекендердің өсуін тоқтатпайды, Израильдің әскери билігін жоймайды немесе оның аймақтық соғыстарын тоқтатпайды.
Енді бұл символдық ым-ишараның жойқын әсері соншалық, оларды бұрынғыдай пайдасыз деп санауға болмайды, өйткені олар соғыс қылмыстарын жасайтын режимге уақытты ұтады және бірден-бір маңызды шешімдерден: геноцидті тоқтату, қылмыскерлерге бойкот жариялау, апартеид жүйесін оқшаулау және тең құқықтарды қайтару құқығын талап ету сияқты маңызды шешімдерден шығарады. Палестина мемлекетін тануға итермелеу адамдарға әрекет елесін береді және Израильдің апартеид режиміне бойкот жариялау және оқшаулау сияқты нақты шешімдерді кейінге қалдырады.
Нақты шешім екі мемлекет кұру шешім емес, Израильді апартеид режимі ретінде тану. Бұл болашаққа жасалған алғашқы қадам. Израиль режимін апартеид режимі ретінде ресми тану, тіпті аздаған елдердің өзінде Израильге тұрақты әскери және экономикалық қолдауды әлемде заңды және саяси тұрғыда жарамсыз етеді. Бұл сондай-ақ санкциялар мен дипломатиялық қарым-қатынастарды үзуге жол ашады.
Сайып келгенде, сионизм сәтсіздікке ұшырады, өйткені этникалық тазартуға, енді геноцидке жүгіну оны әлемде оқшауланған және ең жек көрінішті етті. Сондай-ақ палестиналықтар өз жерінен кетуге келіспейді.
