Имам Хұсейннің сөзі, имам Хұсейннің ерлігі (4)

Бұл бағдарламада имам Хусейн (ғ.с.) неліктен жақсылыққа шақыру, жамандықтан жирендіру жолында өз өмірін құрбан етуге дейін барғаны талқыланды.

Жақсылыққа шақыру, жамандықтан жирендіру - имам Хұсейннің (ғ.с.) ең маңызды алаңдаушылығы болды.

Бірақ кейде «Жақсылыққа шақыру, жамандықтан жирендіру парызын орындау жан мен мүлік шығынының болмауына байланысты емес пе?» деген  сұрақ көтеріледі. Неліктен имам Хұсейн (ғ.с.) бұл шартты елемей, тіпті осы сатыдан шығып, өз өмірін және серіктерін құрбан етуге, отбасы мен қыздарының тұтқынын қабылдауға дейін барды? Жауап ретінде былай деп айту керек: «Қоғамдық-саяси жағдайы жағынан оның әрекеті өзгелерге үлгі болатын және оның әдісі қоғам арасында бидғат ретінде жүзеге асырылатын деңгейде болған адам күнә жасаса, әрбір хабардар болған адамның үнсіздігі кешірілмейтін күнә!»

Екінші жағынан, жақсылыққа шақырып, жамандықтан жирендірушінің кім екенін ескеру керек. Иләһи үкімдердің миссиясы мен насихатталуына жауаптылар, яғни пайғамбарлар мен дін жетекшілері және олардың мұрагерлері илаһи жарлықтар мен заңдар алдында ерекше міндеттерге ие.

Хазірет Ибраһим (ғ.с.) пұтқа табынушылықпен күресу үшін көтеріліп, үлкен топан адамдар мен залымдардың күш-қуатының алдында тұрып, пұттарды бір-бірлеп талқандағанда, ол ешқандай зияннан қорықпады. Өзі миссия мен шариғат иесі емес, бірақ өткен заңдарды қорғау міндетін тікелей Алладан алған хазірет Яхья өз заманындағы залымдарға қарсы тұрды.

Бір қызығы, Кербала жолы бойы Хусейн (ғ.с.) Яхьяны және оның өлімін еске алып: «Дүниенің Алланың алдында түкке тұрғысыздығында, олардың Яхья бен Зәкәрияның басын Бәни Исраил халқының пәктігі жоқ бір адамға сыйға алғандары жеткілікті»,- деп қайталады.