Рауаяттар мен Құран аяттарында «пәк жүрек» туралы көп айтылған.

Адамның ең жоғары дәрежесі оның Аллаға құлшылық етуі болып табылады.

Дұға тілеп, Алланы мадақтау – әлемнің Жаратушысының, әлемнің Иесінің алдында қажеттіліктерімізді айту.

Құран Кәрімнің әртүрлі аяттарда тақуалықтың әсерлерін, атап айтқанда қырағылық пен хақты жалғандықтан ажыратуға көмектесетіні туралы баяндадық.

Құран Кәрім тақуалыққа көп мән береді. «Мүдасер» сүресінің 56-шы аятында «Алла қаламайынша, олар үгіт ала алмайды»,- деп жазылған.

Құран Кәрім – Алла Тағала, пайғамбарлар мен илаһи әулиелердің ерекшеліктерін, ғайып әлемнің сырын, адамзат қоғамын билейтін сүннеттерді, адам мен оның ғамалдарын және өткен және алдағы ұрпақтарға қатысты жасырын хабарлармен таныстыратын кітап.

Құран – адамды тәрбиелейтін, оларды дұрыс жолға нұсқап, дүние мен ақыреттегі бақыттарын қамтамасыз етіп, адамдарды ғибадат жасап, Аллаға құлшылық етуге шақыратын кітап.

«Юнес» сүресінің 57-ші аятынан: «Әй адамдар! Сендерге Раббыларың тарапынан бір үгіт, жүректегілерге бір шипа, сенушілер үшін тура жол және рахмет (түрінде Құран) келді»,- деп оқимыз.

Барлық ғибадаттардың тамыры зікір айтып, Алланы еске алу және Одан басқаны ұмытуда. Осы салада намаз ең жақсы зікір болып саналады.

Намаз оқып, зікір айтып, Алланы еске алу арқылы адамның жаны тыныштыққа бөленеді.