Әғраф сүресі, 242-ші бөлім, 136-140 аяттар

"Әғраф" сүресінің 136-шы аяты:

"Аяттарымызды өтірікке шығарып, қаперіне алмағандықтары үшін, оларды теңізге ғарық қылып жазаладық. (136)"

Өткен бағдарламада айтқанымыздай, хазірет Мұса (ғ) түрлі мұғжизалар көрсеткеніне қарамастан, Перғауын мен оның маңайындағы адамдар сонда да оның сөздерін қабылдамай, оны айыптап, жала жабуды жалғастырды. Құран осы аятта былай дейді: "Өздерінің қырсықтығы мен қарсылықтығы салдарынан ақыр аяғында олар осы дүниеде жазаға ұшырады. Олардың барлығы Ніл өзенінен өтіп бара жатқан кезде суға батып кетті. Бірақ хазірет Мұса (ғ) мен оның серіктері А... тағаланың әмірімен судың ортасынан аман-сау өтіп шықты". Иә, А...-ның кәпірлерден алатын кегі – оларды жазалауы болып табылады. Өйткені А... тағала адамзат баласы секілді кек сақтамайды. Осы аят былай деп жалғастырады: "Бұл, олардың жасынға шығарулары мен немқұрайлығының жазасы. Олар біле тұра, қабылдамады". Осы аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, А... тағала һәм ерекше мейірімді, һәм жазалаушы. Оның мейірімділігі, ашудан ғапыл қалдырмайды.

Екіншіден, адамдар мен қауымдардың тағдыры өздерінің қолында. Сондықтан күпірлік пен зұлымдықтың соңы құрдымға апарады.

"Әғраф" сүресінің 137-ші аяты:

"Жәбір көрген елді (бәни Исраилды) біз құт қондырған (Шам) жерінің шығыс-батыс жақтарына мұрагер еттік. Исраил ұрпақтары сабыр сақтағандықтары үшін, Раббының оларға қылған абзал уәдесі толық іске асты. Перғауын мен оның елі салған және жасағандарды (ғимараттар мен бау-бақшаларды) ойрандадық. (137)"

Перғауындықтардың жазасын баяндаған соң, А... тағала сабырлық пен төзімділігі және хазірет Мұсаға (ғ) ергендері үшін Исраил ұрпағына берген сыйын баяндап былай дейді: "Абаттанған, жасыл желкенді әрі берекелі Палестина мен Шам өлкесін оларға сыйға тартып, сол жердің мұрагері мен билері қылдық. Олар бұған дейін перғауындықтардың үстемдігі астында үнемі езіліп, қаналған еді. Бірақ Ніл өзенінен өтіп, Палестина өлкесіне келген соң күшейіп, билікке жетті". Аяттың жалғасы былай дейді: "Перғауын мен оның әскерін суға батырумен қатар, олардың билігінде ұлан-ғайыр аймақ болғанымен сарайлары мен бау-бақшаларын қираттық". Құран: "Олардың өлкесінің шығысы мен батысын Исраил ұрпағына тапсырдық",-дейді. Бұл аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, пайғамбарлардың үкіметі – құдірет иелері мен үстемшілдердің емес, қаналғандардың үкіметі. Қаналғандар пайғамбарлар тағылымдарының аясында залымдардың үстемдігінен шығып, өздері билік пен үкіметке жетеді.

Екіншіден, А...-ның нағыз уәдесіне сәйкес мүміндер сабырлық пен төзімділік көрсеткен жағдайда міндетті түрде жеңіске жетеді.

"Әғраф" сүресінің 138-139-140 аяттары:

"Исраил ұрпақтарын теңізден (құлзымнан) өткіздік. Олар пұт-бұрхандарға табынатын бір елге келді де: "Ей, Мұса! Бізге де аналардың құдайлары сияқты бір құдай жасап бер!",-деді. "Сендер (деді Мұса) – анық надан ел екенсіңдер". (138) "Бұлардың табынғандары (діндері) сөзсіз құриды, олардың істеген істері жоққа тән. (139) А... сендерді әлемде (өзгеден) артық жаратса, сендерге А...-дан өзге құдай іздеймін бе?",-деді Мұса. (140)"

А... тағала өзінің ілтипатымен исраил қауымын Перғауынның үстемдігінен құтқарып, оларды Шам өлкесінің билігіне жеткізді. Алайда Мұса (ғ) орнатқан еркін ортада олар түрлі ой-пікірлік өзгерістерге ұшырады. Олар пұтқа табынушы және пұттардың алдында бас иетін бір қауымның нанымдарымен танысады. Сол кезде Исраил қауымының қарапайым әрі надан халқы хазірет Мұсадан (ғ), әлгі пұтқа табынушы қауым секілді күнәра немесе апта сайын оларға жалбарынып, садақа беріп, құрбан шалу үшін өздеріне тас пен ағаштан сондай құдайлар жасап беруін сұрайды. Сол кезде хазірет Мұса (ғ) ауыр күрсініп былай дейді: "Бұл не деген негізсіз әрі лайықсыз талап? Тастан жасалған бірнеше мүсінді көрген соң, мына пұттарға құштар болатындай А... тағаланың ілтипатын осынша тез ұмытқандарың қалай? Мынаның бәрі жойылатынын және пәнилік екенін білмейсіңдер ме? Сендерге осыншама жеңіс пен артықшылық сыйлаған А...-ны қойып, басқа құдайларға жүгінулерің дұрыс па? Бұл не қылған надандық талап?". Осы аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, адасқан және азғындыққа шалдыққан орталар халыққа кері әсер етеді. Сенімдеріміз бен имандарымыз нығаймайынша бұзылған орталар мен мәдениеттерден аулақ жүрейік.

Екіншіден, кейде илаһи жетекшілерді ақылды дұшпаннан гөрі, надан жолдастар мен серіктер көбірек ренжітеді.