Әғраф сүресі, 241-ші бөлім, 132-135 аяттар

"Әғраф" сүресінің 132-ші аяты:

"Тағы олар: "Бізді жадылау үшін қанша мұғжиза келтірсең де саған сенбейміз",-деді.(132)"

Бұл аят және Құрандағы осыған ұқсас аяттар, кәпірлердің көбінің күпірлігі олардың ақиқат пен шындықты танымауында емес, қайта олардың тәкәппарлығы мен қырсықтығында екендігін көрсетеді. Яғни адамдардың көбі ақиқатты түсінеді, бірақ оған бойсұнғысы келмейді. Осы аятта да кәпірлер хазірет Мұсаға (ғ) : "Қандай дәлел мен дәйектер келтірсең де, біз саған сенбейміз, яғни сенуге ниетіміз жоқ",-дейді. Осыларға керісінше, ақиқат пен шындықты тілейтін адамдар "егер бізге қанағаттандырарлық дәлел келтірсең, оны қабылдап, саған иман келтіреміз",-дейді. Сиқыршылықтың шебері болған Перғауын сарайындағы сиқыршылар негізінен қырсық болмағандықтан, хазірет Мұсаның (ғ) ісін сиқыр еместігін білгенде, дереу оған иман келтірді. Бірақ сиқырдан хабарсыз Перғауын қасындағылар сиқыршылардың сөзін қабылдамай, тіпті Мұсаны (ғ) сиқыршы деп айыптады. Бұл аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, А...-ның елшілерін "сиқыршы" деп айыптау - ең көп таралған жалалардың бірі болған. Бірақ пайғамбарлар оған қарамастан, осалдық танытпай өз міндеттерін орындай беретін.

Екіншіден, тәкәппарлық пен қырсықтық сияқты рухани дерттер ақиқат пен дінді қабылдау жолындағы кедергілерден саналады.

"Әғраф" сүресінің 133-ші аяты:

"Сондықтан оларға ашық мұғжизалар түрінде топан суы, шегіртке, бит, бақа және қан жібердік. Сонда да олар менменсінген әрі олар күнәһар бір қауым болды. (133)"

Кәпірлер қырсығып, қасарысқаны үшін А... тағаланың қаһары мен ашуына ұшырады. Олардың тұрмыстық қажеттері ауылшаруашылығы арқылы қамтамасыз етіліп тұрғандықтан, нөсер жауынның салдарынан болған селден олардың көптеген аймақтары қирауы, шегірткелер мен басқа да жәндіктердің егістіктерді жалмауы салдарынан өнімдерден айрылуы, пайдаланатын суларының қан тәрізді түске айналуы секілді апаттарға шалдықты. Осы пәле мен апаттар олардың қылмыстық және күнәһарлық рухының салдары болды. Құран осы аятта атап өткен пәле мен апаттар Тәураттың түрлі бөлімдерінде де кездеседі. Осы аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, жануарлар да А...-ның қызметшілері. Олар, Ислам пайғамбарын (с) қорғап қалған өрмекшінің торы тәрізді кейде рақымдылық, ал кейде шегірткелердің егістіктерге шабуылы тәрізді апат әкелуі мүмкін.

Екіншіден, күнә мен тәкәппарлық ақиқатты жасынға шығарып, оған қарсы шығуға итермелейді.

"Әғраф" сүресінің 134-135 аяттары: 

"Бастарына пәле үймелегенде олар: "Ей, Мұса! Раббыңның саған берген уәдесі бойынша оған біз үшін бір дұға қылып, бізден азабын айықтырсаң, дау жоқ саған сенеміз де, Исраил ұрпақтарын сенімен бірге қоя береміз",-деді. (134) Олардың бастарына келген пәлені бір уақ айықтырған кезімізде, олар уағдасына опасыздық істеді. (135)"

Перғауындықтарға түрлі апаттар түскен соң, олар бұл апаттардың табиғи емес екендігін және олардан құтылу үшін хазірет Мұсадан (ғ) жәрдем сұрау керектігін түсінді. Осылайша олар хазіреттің алдына барып, өздерін пәле мен апаттардан құтқару үшін дұға оқуын өтінеді. Олар хазірет Мұсаны (ғ) бұл іске ынталандыру үшін "апаттар мен қиыншылықтар кетсе, саған иман келтіреміз. Исраил қауымына тиісіп, мазалауды доғарамыз және саған еруі үшін оларды өз бетімен қоя береміз" деп уәде береді. Олардың бұл азапты кездейсоқ және табиғи апат емес, қайта А...-ның қаһары екендігін түсінулері үшін оның қашанға дейін созылатынын әу бастан-ақ ескерткен хазірет Мұса (ғ) дұға оқып, апатты кетіреді. Алайда олар барлық істің хазіреті Мұса (ғ) мен оның құдайының қолында деген шындыққа қарамастан, өздерінің уәделерін бұзып, қайтадан күпірлік етеді. Бұл аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, пәле мен апаттарды кетіру үшін А...-ның достарынан жәрдем сұрау пайдалы. Кәпірлер хазірет Мұсадан (ғ) оларды азаптан құтқару үшін дұға оқуын сұрады.

Екіншіден, өмірдегі қуанышты және қайғылы оқиғалары кездейсоқтық емес, қайта Құран оларды атап өткен жүйелі құбылыстар болып табылады.

   Үшіншіден, пайғамбарлар міндетінің бірі – адамдарды залым биліктердің үстемдігінен құтқару болған.