Әғраф сүресі, 240-ші бөлім, 128-131 аяттар

"Әғраф" сүресінің 128-ші аяты:

"Мұса (ғ) еліне: "А...-дан жәрдем тілеңдер әрі сабыр етіңдер. Жер А...-нікі екені даусыз. Ол, құлдарынан қалағанына мұра қылады. Соңғы табыс тақуалардікі",-деді. (128)"

Өткен бағдарламада айтқанымыздай хазірет Мұса (ғ) сиқыршыларды жеңген соң, Перғауын Мұсаға (ғ) ергендерді азаптап, өлтіру арқылы олардың санын азайтуды, әрі басқалардың оның қатарына қосылуына жол бермеуді ұйғарды. Сондықтан Исраил қауымының жастарын өлтіріп, әйелдерін тұтқындауға бүйрық берді. Перғауынның осы әрекетін көрген хазірет Мұса (ғ) өз қауымын бұл қиыншылықтарға сабырлық пен төзімділікке шақырып: "Уа, жұртым! Жер А...-нікі. Ол оған толық үстем. Егер сендер Перғауынға қарсы тұрып, онымен күрессеңдер және бұл жолда тек А...-дан ғана медет сұрасаңдар, А... тағала сендерді жердің мұрагері қылуға уәде береді. Перғауын қазір жерге билік жүргізіп отырғанына қарамаңдар. Егер сендер А...-ның жолында көтерілсеңдер, түбінде жеңесіңдер. Әлбетте егер тақуа болсаңдар",-дейді. Бұл аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, залым биліктерді жеңу үшін үш нәрсе қажет: сабырлық пен табандылық, тәуекел мен төзімділік және тақуалық пен тазалық.

Екіншіден, тақуалардың бұл дүниеде де, ақыретте де арты жақсы болады және мәңгілік жұмаққа кіреді.

"Әғраф" сүресінің 129-шы аяты:

"(Елі Мұсаға (ғ)): "Сен бізге келуден бұрын және сен бізге келгеннен кейін де қиналдық",-деді. (Мұса (ғ)): "Раббыларың дұшпандарыңды жойып, орнына сендерді ол жерге орналастыруы мүмкін. Бірақ сендердің де қалай істейтіндеріңе қарайды",-деді. (129)"

Исраил қауымы, хазірет Мұсаның (ғ) қарсы шығуы мен сиқыршыларды жеңуінен кейін Перғауын оларға үстемдік жүргізіп, мазалауын қояды деп ойлады. Бірақ керісінше, Перғауынның қатігездік шаралары күшейгендіктен, Исраил қауымы Мұсаға (ғ): "Сенің көтерілісің бекер болды. Сен келгеннен бұрын да, сен келіп көтеріліске шыққанан кейін де біз қорлық көрдік",-деді. Хазірет Мұса (ғ) оларға: "Қиыншылық көрмей және бір түннің ішінде дұшпанды жеңу мүмкін бе? Егер сендер қарсылық көрсетіп, күрессеңдер, А... тағала дұшпандарыңды жойып, сендерді олардың орнына қоюы мүмкін. Әрине билік пен құдіретке жеткен соң, өз қалағандарыңды істейміз деп ойламаңдар. Сендер де Перғауын тәрізді халыққа зұлымдық жасайсыңдар ма, әлде әділ боласыңдар ма деп А... тағала сендерді бақылап тұрады",-деп жауап береді. Осы аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, илаһи діндерге ерушілерді мақсатына жетуден тайдыратын дерттердің бірі – рахатшылдық пен молшылық. Сондықтан діндар болу қиын. Өмірдің рахаты мен тыныштығын қалайтын адам діни нұсқауларға шыдай алмайды.

Екіншіден, күш пен билік - әкімдердің өздерінің жеке және топтық талаптарына жету үшін қағысып-соғысудың емес, илаһи сынақтардың алаңы.

"Әғраф" сүресінің 130-131 аяттары:   

"Шынында, Перғауын тобын үгіт алулары үшін жылдарша жемістерін кемітіп, қолға алдық. (130) Қашан оларға бір жақсылық келсе: "Бұл біздің хақымыз" деп, егер оларға бір жамандық жетсе, Мұса және онымен бірге болған кісілерді ырымдайды. Байқаңдар! Олардың сәтсіздіктері А... тарапынан. Бірақ олардың көбі білмейді. (131)"

А... тағала осы аяттарда: "Исраил қауымы қиыншылық көріп, перғауындықтар үнемі байлық пен молшылықта болған жоқ. Барлық істер олардың ғана қолында емес және олардың жер бетіндегі құдай емес екендігін түсіндіру үшін біз оларға да жұт пен құрғақшылық секілді апаттар жібергенбіз. Дегенмен олар мұны түсініп, ой салудың орнына, барлығын Мұса (ғ) мен оның серіктерінен көріп, бүкіл қиыншылықтарға олар кінәлі деп санады. Олардың басына қандай да бір оқиға түссе, оны жамандыққа жорып: "Исраил қауымы тегі жаман адамдар. Олардың жүрген жерінде қандай да бір пәле шығады",-дейтін",-дейді. Перғауынның қауымы өзімшіл болғаны соншама, тіпті өздерін барлық жақсылық пен қуаныштың бастауы деп санап: "Біз жақсылыққа лайықпыз",-дейтін. А... тағала оларға: "Перғауындықтар жақсылықтың бастауы емес. Барлық жақсылық А...-ның қолында. Бірақ олар білмейді",-деп жауап береді. Осы аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, табиғи факторлар А...-ға бағынышты. Ендеше барлығын табиғатпен байланыстырмайық. Өйткені құрғақшылық пен жұт илаһи жаза, немесе қырағы болуға ескерту болуы мүмкін.

Екіншіден, өмірдегі жақсы-жаман оқиғаларды сараптағанда қателесіп жүрмейік. Қиын-қыстау жағдайларда басқаларды кінәлау үшін, оның себебін сырттан іздемейік. Өйткені көптеген түйткілдерге басқалар емес, өзіміз себепкер болуымыз мүмкін.