Әғраф сүресі, 238-ші бөлім, 117-123 аяттар

"Әғраф" сүресінің 117-118 аяттары:

"Мұсаға: "Таяғыңды таста!",-деп уахи еттік. Сол сәтте, таяқ олардың жасанды нәрселерін жалмай бастады. (117) Сонда шындық ортаға қойылып, олардың істегендері босқа кетті. (118)"

Естеріңізде болар, өткен бағдарламадағы аяттарды талқылау барысында, Перғауын хазірет Мұсаның (ғ) абыройын түсіру үшін Мысыр елінің барлық аймақтарынан сиқыршыларды жинауға бұйрық беріп, осылайша халықтың көзінше оларды Мұсамен (ғ) сайысқа салып, өз ойынша Мұсаны (ғ) жеңбек болғанын  білгенбіз. Сиқыршылар Перғауын сарайының зор сыйына кенелеміз деген үмітпен келді. Белгіленген күні сиқыршылар өздерінің нәрселерін халықтың алдына тастады. Кенеттен ол жұрттың көзіне үлкенді-кіші жыландар тәрізді көрініп, баршаның зәресін ұшырды. Бірақ хазірет Мұса (ғ) жалғыз болса да, А...-ға тәуекел етіп, оның әмірімен ағаш таяғын жерге лақтырды. Бұл аяттар былай дейді: "Хазірет Мұсаның (ғ) ағаш таяғы нағыз айдаһарға айналып, сиқыршылардың барлық құралдарын жұтып алды. Осылайша ақиқат жалғанды жеңді". Осы аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, жалған өзінің көріністерімен алдауға тырысады. Бірақ ақиқат бір көрініспен ғана жалғанның түрлі көріністерін жояды.

Екіншіден, ақырында ақиқат жеңіп шығып, жалған жойылады.

"Әғраф" сүресінің 119-120 аяттары:

"Сөйтіп олар сол арада жеңіліске ұшырап, қор болып қайтты. (119) Сиқыршылар сәждеге жығылды. (120)"

Хазірет Мұса (ғ) сиқыршыларды жеңгенде, Перғауынның билік жүйесіне ауыр соққы тиіп, оның абыройы кетеді. Сиқыршылар арқылы халықтың Мұсаға (ғ) иман келтіруіне кедергі жасамақ болған Перғауын, кенеттен сиқыршылардың Мұсаның (ғ) құдайына иман келтіріп, сәжде қылғанын көреді. Перғауынның сарайына бірнеше алтын теңге алу үшін келген сиқыршылар, барлығын ұмытып Мұсаға (ғ) бойсұнады. Осы аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, адам қырсығып, қасарыспайтын болса, ақиқатты түсінген мезетте оған бойсұнады.

Екіншіден, сәжде – адамның ақиқатқа берілуінің ең айқын көрінісі.

"Әғраф" сүресінің 121-122-123 аяттары:

"Олар: "Бүкіл әлемнің Раббына сендік",-деді. (121) Мұса мен Һарунның Раббына (122) (Перғауын): "Мен сендерге рұқсат беруден бұрын оған иман келтірдіңдер ме? Расында бұл, қала халқын шығару үшін жасаған бір әдістерің. Бәлем жақында көресіңдер",-деді. (123)"

Сиқыршылар хазірет Мұса (ғ) мұғжизасының кереметінен сәжде қылып, оның ісі сиқырлық емес, нағыз шындық екендігін мойындағанын айтқанбыз. Сондықтан олар сәждеден тұрған соң, Перғауын мен алаңға жиналған халықтың алдында: "Мұса А...-ның елшісі. Біз оның Раббына, яғни әлемдегілердің Раббына иман келтірдік",-деп жариялады. Жағдайдың мұндай болатынын күтпеген Перғауын оларды Мұсамен (ғ) сыбайласты деп айыптап: "Мұның барлығы сендердің Мұсамен бірге құрған жоспарларың. Сондықтан сендер де оның қылмысына серіксіңдер. Бұл алдын ала құрылған жоспар",-деді. Перғауын оларды сондай-ақ билікқұмарлыққа айыптап: "Сендер менің патшалығымды құлатып, билікке келмек болдыңдар және осы жердің тұрғындары болып саналатын бізді, елімізден қуып шығармақ ниеттерің бар. Бірақ Перғауынға қарсы шығып отырғандарыңды біліңдер. Мен мұндай іске жол бермеймін. Сендерді, өзгелерге ғибрат болатындай етіп жазалаймын",-деді. Осы аяттардан үйренетініміз:

Біріншіден, адам – еркін, ол ештеңеге мәжбүр емес. Тіпті айналадағы орта мен билік те адамды қандайда бір сенімді қабылдауға мәжбүрлей алмайды. Перғауынның зайыбы солай істегендей, оның билігіне бағынышты болған сиқыршылар да Мұсаға (ғ) иман келтірді.

Екіншіден, залым биліктер өздерінің нанымдарынан басқа ешқандай сенімді көтере алмайды. Сондықтан халық та өзінің дінін таңдау үшін олардан рұқсат алуы тиіс деп ойлайды.

Үшіншіден, залым билердің әдеттегі әдістерінің бірі – жала жабу болып табылады. Қисын мен дәлелі жоқтар ақиқат жолындағыларға жала жабуды көздейді.

Төртіншіден, өлтіруге қоқан-лоққы жасап, қорқыту мен азаптау - заңсыз және халықтың қолдауынсыз биліктердің құралына жатады.