Әғраф сүресі, 232-ші бөлім, 87-89 аяттар

"Әғраф" сүресінің 87-ші аяты:

"Және сендерден бір топ мен арқылы жіберілгенге сеніп, бір топ сенбесе, сонда арамызға А... үкім бергенге дейін сабыр етіңдер. Ол, үкім берушілердің жақсысы. (87)"

Өткен бағдарламада хазірет Шұғайыбтың (ғ) өз қауымына айтқан бірқатар насихаттары мен уағыздарына меңзеп, Мәдян тұрғындары затты кемітіп сату мен бір-бірінің мал-мүлкін жеуге әдеттенгендіктен, олардың арасында жемқорлық кең таралғанын айтқанбыз. Осыған орай хазірет Шұғайыб (ғ) үнемі жұртты халықтың құқығын сақтауға шақырған болатын. Дегенмен кәпірлер оның сөздерін қабылдаудың орнына, иман келтіргендерді жаңылыстырып, оларға құрметсіздік көрсетіп, кемсітеді. Олар: "Егер шын айтсаң, бізге А...-ның азабын түсір!",-деп, иман келтіргендердің зейінінде күмән тудыруға тырысты. Соның салдарынан мүміндер де: "Уа, Шұғайыб! Егер біздікі дұрыс болса, А... тағала оларды неге жазаламайды?",-деседі. Бұл аят әлгі кәпірлер мен мүміндердің екі тобына да жауап қайтара: "А... тағала азабын түсіруде асықпайды және күнәһарлардың тәубе қылуына мұрсат береді. Күнәнің жазасы сол сәтте берілмейді",-дейді. Осы аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, А...-ның рақымдылығы азаптың түсірілуін кешіктіреді. Ендеше жазаның кешігуі салдарынан кәпірлер де құтырмай, мүміндер де үмітсізденбеуі тиіс.

Екіншіден, мүміндер мен кәпірлердің арасында үкімді өзіміз шығармай, арадағы төрелікті А...-ға тапсырайық. Өйткені адамдардың ойы мен амалдарынан хабардар А... ғана олардың арасында төрелік ете алады.

"Әғраф" сүресінің 88-ші аяты:

"Елінің дандайсыған бастықтары: "Әй, Шұғайып! Әрине сені де, сенімен бірге иман келтіргендерді де кентімізден шығарамыз, немесе дінімізге қайтасыңдар",-деді. Шұғайып (ғ): "Жақтырмасақ та ма?",-деді. (88)"

Шайтанға ергендер мен астамшылдардың пайғамбарлар мен мүміндерге қатысты қолданатын тәсілдерінің бірі – қуып шығаруға қоқан-лоққы жасау болып табылады. Хазірет Лұт (ғ) жайында оқығанымыздай, күнәһарлар оларға: "Сендер пәк тұлғалар екенсіңдер, кентімізден шығыңдар!",-деген болатын. Бұл оқиғада да Мәдянның кәпір шонжарлары хазірет Шұғайыбтың (ғ) сөздеріне шыдай алмай, оны және оған ерушілерді қуып шықпақ болып: "Немесе біздің дінімізді қабылдаңдар, әйтпесе сендерді кентімізден қуып шығамыз",-деді. Хазірет Шұғайыб (ғ) оларға: "Сендердің діндеріңе біздің ешқандай ынтамыз жоқ. Бізді өз діндеріңді қабылдауға мәжбүр қыласыңдар ма?",-деп жауап берді. Осы аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, тарихта пайғамбарлар мен олардың жолына қарсы болғандар – ақсүйектер мен шонжарлар еді. Ешбір пайғамбар ешбір залым патша мен әкімді қолдаған емес.

Екіншіден, пайғамбарлардың әдісі – қисын мен уағыз болса, олардың қарсыластарының әдісі – қоқан-лоққы мен дандайсу болып табылады.

Үшіншіден, өз сенімдерін күштеп таңу – кәпірлердің тәсілі. Ал мүміндер өз сенімдерін қабылдауға ешкімді мәжбүрлемейді.

"Әғраф" сүресінің 89-шы аяты:

"А... бізді діндеріңнен құтқарғаннан кейін қайталасақ, расында А...-ға өтірік жала қойған боламыз. Бірақ Раббымыз қаласа, оған қайтуымызға болады. Раббымыздың білімі әр нәрсені сыйдырды. А...-ға тәуекел қылдық. Раббымыз! Біз бенен еліміздің арасына туралықпен сен үкім ет. Сондай-ақ сені билік айтушылардың ең жақсысысың" (деді Шұғайып (ғ)). (89)"

Хазірет Шұғайыб (ғ) кәпірлердің қоқан-лоққылары мен арсыз сөздеріне жұмсақ әрі байсалды түрде хикметті сөзбен: "Сендер бізді өздеріңнің салт-дәстүрлерің мен діндеріңе қайтармақсыңдар. Бірақ А... тағала бізді сол ырымдар мен бұрыс жолдан құтқарып, тура жолға салған болатын. Егер біз қайтадан сол жолға түссек, А...-ның нұсқауларын өтірік әрі негізсіз деп санаған боламыз. Біздің А...-ның жолын тастап, сендерге еруімізге хақымыз жоқ. А... тағаланың өзі бұйырса, ол басқа. Әрине А... тағала мұндай бұйрық бермейді. Біз А... тағалаға сене тұрып, сендерге қосыла алмаймыз. Өйткені А... бәрін білуші және одан ештеңе жасырын емес. Сондықтан сендер бізге қоқан-лоққы жасасаңдар біз оған ғана тәуекел етіп, сендер мен біздің арамызда төрелік етуін және бізге құтылар жол көрсетуін сұраймыз.",-деп жауап береді. Бұл аяттан үйренетініміз:

Біріншіден, ақиқат жолынан және діни мақсаттар мен құндылықтардан бас тарту А...-ға берген уәдені бұзу болып саналады. Мүмін ешқашанда өзінің сенімін мәміле етпейді.

Екіншіден, қарсыластар қысымдар мен қоқан-лоққылар жасаса да өз міндеттерімізді атқарып, А...-ға тәуекел етейік.