Ислам революциясының жетекшісі 1402 жыл үшін «Инфляцияны тоқтату, өндірісті арттыру» деген тақырыпты таңдады. Соңғы екі бағдарламада Ирандағы өндірістің өсуіне кейбір кедергілер зерттелді. Өткен бағдарламаларда Ирандағы өндірістің өсуіне кейбір кедергілер зерттелді. Бірнеше бағдарламаларда Ирандағы өндірістің өсуіне кейбір сыртқы кедергілер талқыланады.

Иранның өндірісі мен тауарларының өсуіне тап болған мәселелер мен кедергілердің көпшілігінің ішкі тамыры бар. Алайда Ирандағы өндіріске сыртқы кедергілердің шектеуші әсерін елемеуге болмайды. Шындығында, сыртқы кедергілер не ішкі кедергілермен және сынақтармен үйлесім тауып, оларды күрделендіріп, шиеленістіріп жіберді, немесе кейбір жағдайларда өз бетінше қиындықтар мен кедергілердің көзіне айналды. Бұл кедергілердің көпшілігі не саяси, не саяси мәселелерге негізделген. Басқаша айтқанда, бұл кедергілер халықаралық жүйедегі үстемшіл саясаттың үйлесімсіздігінен және оған қарсылықтан, немесе қалыптасқан жағдайдан елдің жағдайын жақсартуға және оған қол жеткізе алмау үшін кедергілер мен тас қоршауларға күш салудан туындады. Осы орайда, халықаралық және аймақтық деп екі санатқа бөлуге болатын сыртқы кедергілердің ішінде халықаралық кедергілердің маңыздырақ және одан да деструктивті болып табылатынын және олар аймақтық кедергілердің көзі ретінде де қарастырылатынын айта кеткен жөн.

Құрылымдық кедергілер

Әлемдік экономиканы басқаратын құрылым өте иерархиялық және гегемон елдердің бұл құрылымдағы өмір сүруі басқа елдердің өздеріне жүктелген рөлдерді ойнай беруіне байланысты болғандықтан, олар  осы құрылымдағы басқа елдердің мобильділігі мен мәртебесінің жақсаруына жол бермеу үшін әртүрлі жолдармен және санкциялар, қоқан-лоққылар, қысымдар және т.б. сияқты әртүрлі құралдарға жүгінеді. Бұл экономикалық жүйенің сабақтастығына оның қарамағында көптеген құралдар бар саяси қондырма кепілдік береді және бұл саяси қондырма басқа елдерге оңайлықпен жылжуға мүмкіндік бермейді; Өйткені қандай да бір ел әлемдік экономикадағы позициясын жақсартқысы келсе, тауар өндіру үшін сол елдің шикізатын оңай әрі арзан ала алмайды.

Сонымен қатар, олар енді оның тұтыну нарығын оңай басып ала алмайды; Өйткені мұндай жағдайда сол елдің өзі ішкі нарығының қажеттілігін өтей алады. Осы істің түйіні ретінде мынаны айту керек, бұл иерархиялық құрылымды басқару принципі біртұтас қызмет атқаратын жаһандық экономика бойынша. Яғни, оның барлық бөліктері осы еңбек бөлінісін сақтау және жалғастыру үшін құрылған. Бір жағынан Иранның осы құрылым төңірегіндегі ұстанымы, екінші жағынан, бұл жүйеден пайда көретін күштердің өз өмірін жалғастыру үшін жұмыс істеуі ирандық өндірісті нығайтуға үлкен кедергі болып табылады. Бұл әлемдік экономика құрылымында елдердің орны өзінің тарихи және қазіргі қалпында қалуы керек дегенді білдіреді, бұл елдегі өндірістің өсуіне кедергі келтіреді. Алайда, бұл құрылымның абсолютті өкілеттігі жоқ және оның ішінде қозғалуға болады.

Экономикалық санкциялар

Ислам революциясының басынан бері ел экономикасының шынайылығының бір бөлігі ретінде Иранға қарсы шекаралар Иранның ядролық мәселесі мәселесінен кейін (2012 жылдан бастап) «сал ауруына» қатысты. Бұл санкциялар Біріккен Ұлттар Ұйымы Қауіпсіздік Кеңесінің төрт санкциялық қарарының, соның ішінде 1737, 1747, 1803 және 1929 қарарларының мақұлдауымен Иран экономикасының көптеген бөліктерін қамтыды. Ақырында, Обаманың президенттігі кезінде бұл санкциялар Орталық банкке салынған санкциялар мен Иранның мұнай экспортына салынған санкциялар сияқты стратегиялық салаларға енді. Шын мәнінде, бұл кезеңде көлемнің ұлғаюымен қатар, санкциялар тақырыбы жағынан да өзгерді. Мақсатты кезеңнен жан-жақты санкцияларға ауысу және аумақтық кезеңнен аумақтан тыс кезеңге өту Иранға қарсы санкциялардың нысаналық өзгерістері болды.

Бірінші кезеңдегі өзгерісте Иранның ядролық және әскери әрекеттеріне байланысты басқару институттарының орнына Иран халқы тікелей санкциялардың нысанасы болды, ал екінші кезеңде Иранға қарсы халықаралық консенсус қалыптасты. Дәл осы сәттен бастап АҚШ-тан бөлек, БҰҰ Қауіпсіздік Кеңесі, Еуроодақ және т.б. да Иранды аза тұтып, Иранға қарсы санкцияларды АҚШ президенті Барак Обама «сал» деп бағалады. Шын мәнінде, бұл санкциялардың жиынтығы Иранды ауыр халықаралық оқшаулануға әкеліп соқты және онымен кез келген байланыс, өзара әрекеттесу және экономикалық алмасу және банк операцияларын қиын және қымбатқа түсірді. Бұл санкциялардың бір бөлігі "Ортақ қадам" жан-жақты бағдарламасымен тоқтатылғанымен, Трамптың бұл келісімнен біржақты шығуы, сондай-ақ Байден әкімшілігінде оны қайта жандандырмау және Америка үкіметінің үздіксіз үзілістері тоқтатылған санкцияларды ғана емес, негізінен өзгертті. Керісінше, әртүрлі сылтаулармен Трамп пен Байден әкімшілігінде Иран халқының экономикасына, өндірісіне және өмір сүруіне бағытталған санкциялардың күрт өскеніне куә болып отырмыз.

Осы санкциялардың салдарына қатысты айта кететін жайт, экономика секторында және халықаралық транзакцияларда (экспорт және импорт) шығындардың кемінде 60 пайызға артуы, Иранға инвестицияның үзілуі немесе айтарлықтай азаюы, Сауда секторларында белсенді банктер немесе компаниялар сияқты елдің экономикалық институттары мен кәсіпорындарының шетелде болуы және халықаралық институттармен және ұйымдармен тиімді байланыстың болмауы және жаңа білім мен технологияларды пайдалану мүмкіндігінің ең маңызды өлшемдері мен зиянды салдары болды.  Атап айтқанда, елдің банктік желісіне бағытталған бұл санкциялар ең үлкен әсер етті, өйткені қарастырылып отырған кезеңде үкіметтерден басқа, Иранға халықаралық институттар мен SWIFT, LC, доллар айырбастау жүйесі және т.б. Банктер арасындағы өнімділік пен қаржылық операцияларды бұзу арқылы Иранның саудасында қиындықтар тудырған эмбарго енгізілді.

Санкциялардың ел экономикасының әртүрлі салаларына тигізетін әсерін зерделеу, санкциялардың елдің экспорты мен импортына көлемі жағынан көп әсер етпегенімен, экспорт пен импорттың сапасына, өндіріс шығындарының өсуіне және нәтижесінде тауарлардың өзіндік құнының өсуі, импорттың өсуі шектен тыс және қажетсіз болды, елде валюталық сілкініс туғызды, ішкі тұтынушылардың сатып алу қабілетін төмендетті, ел экономикасында тұрақсыздық және белгісіздік жағдайларын туғызды, ирандық тауарлардың сапасын жақсарту үшін заманауи технологияларды қолдануды жоққа шығарып, капитал мен аралық тауарлардың импортына елеулі кедергі жасау және... Иран экономикасына жойқын әсер етті. Бұл жағымсыз әсерлердің жиынтығы Ирандағы өндірістің өсуіне қайшы келетіні сөзсіз. Басқаша айтқанда, эмбарго жағдайлары тікелей және жанама түрде өндірістің өсуін қиындатады. Санкциялар шикізатты жеткізуге кететін шығындарды ұлғайту және тұтастай алғанда компаниялар мен өндірістік бөлімшелердің өтімділік мәселелерін шиеленістіру арқылы олардың өндірістік желісіне бағытталған. Екінші жағынан, банктік және қаржылық санкциялардың инфляция деңгейіне әсер етуі, валюталық шок тудыруы, рецессия тудыруы және т.б. ішкі тұтынушының сатып алу қабілетін төмендетеді, демек, бұл жерде де жанама түрде өндірістің өсуіне жойқын әсер етеді.