Ислам діні адамды өзіндей адамдармен қарым-қатынас орнату арқылы дамып, кемелдікке жететін қоғамдық жаратылыс деп санайды. Туыс-туған және жақындармен, әсіресе балалармен қарым-қатынас орнату сонымен бірге оларға мейірімді болу исламдық түсініктерде «туыстық байланыс» деп аталады.

Адамның жақсы қасиеттерінің біріне жетімдерге қамқоршы болып, оларға мейірім білдіруі жатады.

Ата-анаға жақсылық жасау және олармен әдепті әрі құрметті қарым-қатынас орнату адамды бақытты ететін ғамалдардың бірі саналады.

Кемшілікті іздеуге қарсы оларды жасыру деген қасиетті байқауға болады. Бұл қасиет мүміндердің ең үлкен ерекшеліктерінің біріне жатады.

Біреудің кемшілігін іздеу жаман сипаттардың бірі саналады. Ол адамды тыныштықтан айырады.

Пәктік – әйелдердің жаратылысымен етене жақын қасиет. Имам Садық (ғ.с.) ар-ұят пен пәктік туралы: «Ар-ұят пен ибалықтың он бөлімі бар. Олардың тоғызы әйелдерде, бір бөлімі ерлерде»,- деп айтқан болатын.

Имам Садық (ғ.с.): «Ар мен ұят – иманнан шыққан нұр; Алланың мағрифаты және таухидке сәйкес келмейтін әр нәрсеге қарсы адамның болмысында пайда болатын қарсылық сезім»,- деп айтқан болатын.

Иба сақтау – ахлақи мәселе. Ол туралы Құран Кәрімде айтылған. Ибалық пен ар-ұят адамға жүрегіндегі кез келген нәрсені ауызбен айтуға және іске асырауға тыйым салатын бөгеттердің бірі.

Ибалық – адамның ғамалдарындағы байсалдылық пен абырой, адамгершілік пен дамуға себеп болып, жағымсыз істерді іске асырудан алыстататын ішкі жағдай.

Адам қоғамның мүшесі болғандықтан әрқашан әртүрлі адамдармен қарым-қатынас орнатады. Егер ол басқалардың жұмысын тар көзқараспен мұқият қарайтын болса көптеген кемшілік табатыны хақ.